Wat doet het met mensen om hun overleden dierbaren weer tot leven te wekken door met hen te praten? Wie neemt de verantwoordelijkheid voor de ingrijpende psychologische en ethische gevolgen van deze nieuwe technologie? En misschien nog belangrijker: willen we dit eigenlijk wel?
Wat decennialang voornamelijk stof was voor sciencefictionfilms, wordt in razendsnel tempo werkelijkheid: de grens tussen echte en gesimuleerde levens wordt steeds vager. En daarmee de grens tussen leven en dood. Joshua praat dag en nacht met de digitale kloon van zijn overleden eerste liefde en laat haar deelnemen aan zijn dagelijkse leven. Zijn omgeving vraagt zich af hoe goed dat voor hem is. Christi is op zoek naar bevestiging dat haar overleden vriend het goed heeft in de hemel, maar de ervaring die ze heeft met zijn digitale verschijning is allesbehalve geruststellend.
Stephenie Oney laat een stembot maken van haar overleden vader, zodat toekomstige generaties met hem persoonlijk kunnen praten en van hem kunnen leren. Maar is hij het wel? Voor de camera's van een tv-show in Zuid Korea ontmoet Jang Ji-Sung de virtual reality-kloon van haar overleden zevenjarige dochter. Hoe gezond zijn dit soort virtuele ontmoetingen?
In Nieuw-Zeeland creëert techontwikkelaar Mark Sagar ‘digitale mensen’, die niet alleen de stem en persoonlijkheid van mensen imiteren, maar ook op hen lijken en zich autonoom ontwikkelen. Hij heeft zijn eigen baby gekloond als prototype. Is Baby X de eerste stap naar het creëren van een mensachtig bewustzijn?
Nu religieuze en collectieve vormen van rouw hun kracht verliezen zien techbedrijven een verdienmodel in de wens van de mens om ook na de dood in contact te blijven met hun geliefden. Is dit het begin van het einde van de sterfelijkheid?
2Doc: Eternal You (D/VS, 2024, 86’), donderdag 31 oktober, 22.20 uur, VPRO, NPO 2 en NPO Start / Plus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten